Keuzestress
“Soms maken de omwegen het een stuk aangenamer je uiteindelijke doel te bereiken”
Karen Fried
Bij loopbaanvraagstukken speelt(geen) keuzes kunnen maken vaak een grote rol. Moet ik me specialiseren of gaan leidinggeven? Waar wil ik over 5 jaar zijn en wat moet ik daarvoor doen of laten? Als ik nu voor A kies, moet ik dan nee zeggen tegen B?
Eh…ja. Keuzes maken is een hele kunst. Zelf ben ik nogal doortastend als het aankomt op keuzes maken en het is dan ook interessant om anderen daarin te begeleiden. Het is vaak een kwestie van op jezelf leren vertrouwen en jezelf goed kennen.
Ik heb veel selectiegesprekken gevoerd voor business courses, waarbij ik dus veel starters heb gesproken die zich nog geen goed beeld kunnen vormen van wat ze nou willen. Geen keuzes willen of kunnen maken: het feit is dat traineeships al jaren populair zijn ook al zijn dat vaak veredelde stageplekken (het woord traineeship werkt bijzonder wervend weet ik uit ervaring). Dan hebben we ook nog het dertigersdilemma en de brede interesse voor trainingen als timemanagement.
Lijstjes maken heeft zelden zin als je voor een keuzemoment staat, eindeloos afwegen evenmin. Het is inmiddels bekend dat je beslissingen vaak achteraf beargumenteert: de keuze zelf maak je onbewust. Wil je toch bewust een keuze maken (of in ieder geval die illusie hebben), dan is het boek ‘Zen en keuzes maken’ (Rients Ritskes) een aanrader. Ik nam daar lijfspreuk “waarheen je ook gaat, ga met je hele hart” uit over (Confucius): ik maak de keuze die op dat moment het beste aanvoelt. Accepteer dat elke beslissing die je neemt een experiment is met een onbekende uitkomst: een pakket met plussen en minnen. Er zijn geen garanties. Zo simpel is dat.
Ik heb nooit een pad voor mezelf uitgestippeld. Ik geloof dat de juiste dingen voorbij komen als je daarvoor open staat. Het komt er dan op aan de kans te durven pakken. Soms levert een keuze een onverwacht inzicht op. Een mooie illustratie is een situatie op mijn werk die mijn loopbaan een slinger gaf. Bij een van mijn vorige werkgevers zou Oracle HR worden geïmplementeerd. Mijn interesse in software is echter zeer gering en toen ik kon kiezen tussen de handleiding schrijven of de uiteindelijke training geven voor collega’s, was de keuze tussen deze ogenschijnlijk 2 kwaden snel gemaakt. Liever nog voor een groep staan (oei!)dan wekenlang procedures schrijven. Op de eerste trainingsdag begon ik dapper mijn verhaal en…..ik voelde me als een vis in het water. Ik bleek het geweldig te vinden om voor een groep te staan. Toen ik vervolgens een HR baan voorbij zag komen waar het geven en ontwikkelen van trainingen een grote rol speelde, twijfelde ik geen moment. Die kans heb ik gegrepen en bleek een gouden stap.
Zolang je jezelf voorhoudt dat er maar één weg is, maak je het jezelf heel lastig. Soms is een omweg het beste wat je kan overkomen, maar dat weet je uiteraard pas achteraf.
